Het lot van vernieuwers is kronkelig, en het lot van uitdagers is hobbelig.
Toen de "Wine Emperor" Robert Parker aan de macht was, was de reguliere stijl in de wijnwereld het produceren van wijnen met zware eikenhouten vaten, een zware smaak, een fruitiger aroma en een hoger alcoholgehalte waar Parker van hield.Omdat dit soort wijn voldoet aan de heersende waarden van de wijnindustrie, is het vooral gemakkelijk om prijzen te winnen bij verschillende wijnprijzen.Parker vertegenwoordigt de trend van de wijnindustrie en vertegenwoordigt een rijke en ongeremde wijnstijl.
Dit soort wijn is misschien wel de favoriete stijl van Parker, daarom wordt dat tijdperk "Parker's tijdperk" genoemd.Parker was destijds een echte wijnkeizer.Hij had recht op leven en dood over wijn.Zolang hij zijn mond opendeed, kon hij de reputatie van een wijnhuis direct naar een hoger niveau tillen.De stijl die hij leuk vond, was de stijl waar wijnhuizen om streden.
Maar er zijn altijd mensen die zich willen verzetten, die niet-mainstream zullen zijn, die vasthouden aan de traditie van hun voorouders en die de trend niet volgen, zelfs als de wijn die ze produceren niet tegen een hoge prijs kan worden verkocht;deze mensen zijn degenen die "uit de grond van hun hart goede wijn willen produceren".Chateau-eigenaren, zij zijn vernieuwers en uitdagers onder de huidige wijnwaarden.
Sommigen van hen zijn eigenaren van wijnhuizen die alleen de traditie volgen: ik zal doen wat mijn grootvader deed.De Bourgogne heeft bijvoorbeeld altijd elegante en complexe wijnen voortgebracht.Typisch Romanee-Conti staat voor elegante en delicate wijnen.vintage-stijl.
Sommigen van hen zijn eigenaren van wijnhuizen die stoutmoedig en innovatief zijn en zich niet aan het vorige dogma houden: bij het maken van wijn staan ze er bijvoorbeeld op om geen commerciële gist te gebruiken, maar alleen traditionele gist, wat typerend is voor sommige bekende wijnhuizen. in Rioja, Spanje;zelfs als zo'n wijn een "onaangename" smaak zal hebben, zal de complexiteit en kwaliteit naar een hoger niveau stijgen;
Ze hebben ook uitdagers van de huidige regels, zoals de Australische wijnkoning en de brouwer van Penfolds Grange, Max Schubert.Nadat hij terugkeerde naar Australië nadat hij de wijnbereidingstechnieken uit Bordeaux had geleerd, was hij er vast van overtuigd dat de Australische Syrah ook geavanceerde verouderingsaroma's kon ontwikkelen en na rijping buitengewone kwaliteiten kon vertonen.
Toen hij Grange voor het eerst brouwde, werd hij nog meer minachtend belachelijk gemaakt, en zelfs de wijnmakerij beval hem te stoppen met het brouwen van Grange.Maar Schubert geloofde in de kracht van de tijd.Hij volgde de beslissing van de wijnmakerij niet, maar produceerde, brouwde en liet in het geheim zelf rijpen;en gaf de rest vervolgens aan de tijd.In de jaren zestig en uiteindelijk in de jaren zestig bewees Grange het sterke rijpingspotentieel van Australische wijnen, en Australië had ook zijn eigen wijnkoning.
Grange vertegenwoordigt een anti-traditionele, rebelse, niet-dogmatische wijnstijl.
Mensen juichen misschien wel vernieuwers toe, maar weinig mensen betalen ervoor.
Innovatie in wijn is complexer.De methode voor het plukken van druiven is bijvoorbeeld het kiezen voor handmatig plukken of machinaal plukken?De methode van het persen van druivensap, wordt bijvoorbeeld geperst met stengels of zacht geperst?Een ander voorbeeld is het gebruik van gist.De meeste mensen geven toe dat inheemse gist (er wordt geen andere gist toegevoegd bij het maken van wijn, en de gist die door de druif zelf wordt gedragen, mag gisten) complexere en veranderlijkere aroma's kan fermenteren, maar wijnhuizen hebben eisen van de markt.Moest commerciële gisten overwegen die een consistente wijnmakerijstijl zouden behouden.
De meeste mensen denken alleen aan de voordelen van handmatig plukken, maar willen er niet voor betalen.
Als we nog iets verder gaan, is het post-Parker-tijdperk aangebroken (gerekend vanaf de pensionering van Parker), en steeds meer wijnhuizen beginnen na te denken over hun eerdere wijnbereidingsstrategieën.Moeten we uiteindelijk de volle en ongeremde stijl van de ‘trend’ op de markt brouwen, of moeten we een elegantere en delicatere wijnstijl brouwen, of een innovatieve en fantasierijkere stijl?
De regio Oregon in de Verenigde Staten gaf het antwoord.Ze brouwden Pinot Noir die net zo elegant en delicaat is als de Bourgogne in Frankrijk;Hawke's Bay in Nieuw-Zeeland gaf het antwoord.Ze brouwden ook Pinot Noir in de ondergewaardeerde Nieuw-Zeelandse Bordeaux-stijl van de eerste groei.
Hawke's Bay's "Classified Chateau", ik zal later een speciaal artikel over Nieuw-Zeeland schrijven.
In het zuiden van de Europese Pyreneeën, een plaats genaamd Rioja, is er ook een wijnmakerij die het antwoord gaf:
Spaanse wijnen geven mensen de indruk dat er heel veel eikenhouten vaten zijn gebruikt.Als 6 maanden niet genoeg is, zal het 12 maanden zijn, en als 12 maanden niet genoeg is, zal het 18 maanden zijn, omdat de lokale bevolking houdt van het geavanceerde aroma dat door meer veroudering wordt veroorzaakt.
Maar er is een wijnmakerij die nee wil zeggen.Ze hebben een wijn gebrouwen die je begrijpt als je hem drinkt.Het heeft frisse en barstende fruitaroma's, die geuriger en rijker zijn.Traditionele wijn.
Het is anders dan de eenvoudige fruitige rode wijnen uit de algemene Nieuwe Wereld, maar vergelijkbaar met de pure, rijke en indrukwekkende stijl van Nieuw-Zeeland.Als ik twee woorden zou gebruiken om het te beschrijven, zou het ‘puur’ zijn, het aroma is heel zuiver en de afdronk is ook heel zuiver.
Dit is een Rioja Tempranillo vol rebellie en verrassing.
Het kostte de New Zealand Wine Association twintig jaar om eindelijk hun promotietaal te bepalen, namelijk "Pure", een stijl, een wijnbereidingsfilosofie en de houding van alle wijnhuizen in Nieuw-Zeeland.Ik vind dit een hele ‘pure’ Spaanse wijn met een Nieuw-Zeelandse inslag.
Posttijd: 24 mei 2023